اشکهای "آقای مایلی کهن"

مایلی کهن سخن از کثیف بودن و بی فرهنگ بودن فوتبال دارد او یادش می رود که از اولین کسانی بود که در این فوتبال بساط بی فرهنگی را حداقل پس از انقلاب راه انداخت او به یاد نمی آورد که کسی بود که از فنس ها ی ورزشگاه امجدیه بالا رفت و با تماشاگری ...دهان به دهان شد و حالا سخن از وقاحت سکوها می کند و یادش رفته حرمت امامزاده را باید خود متولی می داشت اما وقتی که بازیکن با تماشاچی روی فنس گرد گیری کند خوب تکلیف فرهنگ مشخص است . حاجی مایلی احتمالا بازی تیم ملی فوتبال ایران با کویت در دور مقدماتی بازیهای آسیائی 1982 دهلی نو را خوب به یاد دارد که پس از باخت تیم ایران به کویت او برای آنکه اعتراضش را به داور هندی مسابقه اعلام کند چگونه سیلی جانانه ای را به گوش داور بینوا نواخت و خود از سوی تماشاچیان هندی هو شد .آیا مایلی کهن واقعا دلش برای فرهنگ فوتبالی می سوزد که روزگاری او بعنوان کمک مربی تیم ملی درآن مشغول کار بود و خبرنگار کتک می زد ؟ مایلی کهن این روزها گریه می کند نوعی تئوری جدیدی را مطرح می کند شایعات می گوید که او از تیم سایپا جدا خواهد شد و حالا او در آخر فصل مشغول گریه است تا به نوعی کناره گیری خود را ربطی به تئوری اصلاحات بدهد و بگوید از این فوتبال جدایش کردند چون خواهان اصلاحات فرهنگی بود.

بنده به هیچ وجه فحاشی در داخل استادیومهارا( بر علیه هر کسی که می خواهد باشد) تایید نمی کنم ، اما فردی که خود سرمنشاء بسیاری از بد اخلاقی ها در محیط های ورزشی بوده( نظیر در گیری با علی مانگا لیدر معروف پرسپولیس در داخل امجدیه که نهایتا منج...ر به بالا رفتن از فنسهای کنار زمین شد ) نباید خودرا طوری در انظار عموم جلوه بدهد که مثلا خیلی پاک و منزه است و یا اینکه در طول عمر خود به مورچه کمتر از گل نگفته! هنوز از حافظه تاریخی ما پاک نشده وقایعی که پس از روی کار آمدن این شخص آن هم به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ما اتفاق افتاد ،ازدرگیری های آنچنانی با جواد زرینچه ، بهزاد غلامپور ، خداداد عزیزی و حتی علی دایی آ ن هم به بهانه رعایت اخلاق و اداب و ......تا درگیری فحاشی با خبرنگاران پس از عزل شدن از منصب سرمربی گری ... کسی که یک همچین سابقه ی مشعشعانه ای را با خود یدک می کشد و تا کنون هم سعی نکرده با اصلاح خود و تغییر در روش و منش خود ، خط بطلان بر آن ها بکشد، دیگر نباید جانماز آب بکشد و خودرا پسر پیغمبر جا بزند و مظلوم نمائی کند... سی و اندی سال پیش تماشاچیان پرسپولیس در امجدیه ، ناموس و زن و بچه علی جباری بازیکن و کاپیتان تیم تاج (استقلال) را به جلوی چشمانش آوردند و هرچه توانستند بر زبان آورند را نثار این بنده خدا کردند. علی جباری چه کرد؟ از فنسها بالا رفت؟ به تماشاچیان پرسپولیس فحاشی کرد؟ خبرنگاران را به زیر مشت و لگد گرفت؟ خیر . تا پایان 90 دقیقه فوتبالش را بازی کرد و پس از مسابقه هم رفت تو رختکن ، در گوشه ای که از انظار به دور باشد ، زانو غم به بغل گرفت و در خلوت خود زار زد و گریست... مگر علی جباری مرد نبود؟ مگر بی غیرت بود؟ مگر نمی توانست از فنسها بالا برود و با تماشاچیان پرسپول

دست به یقه شده و فحاشی کند؟ چرا نکرد؟ چرا به خلوت رفت ؟ چرا در خلوت و دور از چشم هم تیمی ها و خبرنگاران این دردش را زار و زد گریست ؟ چرا ؟ چرا ؟ چرا مایلی کهن همانند علی جباری نبود ؟

کامنتهای برای شناخت آقای اخلاق از کاربر محترم بالاترین ، ایراز